Johan Ros zit al veertig jaar in het vak en was eigenlijk van plan om op z’n zeventigste te stoppen. Nu zoon Wouter sinds een jaar met hem samenwerkt, hoopt hij nog langer door te gaan. Hoeben jij ooit begonnen, Johan? Johan: “Mijn vader was woningmakelaar en had vijf makelaarskantoren. Na mijn MAVO-examen, ben ik in de kassen in het Westland gaan werken. Mijn vader wilde liever dat ik bij hem aan de slag ging. Ik begon op de reclameafdeling, en op mijn achttiende ben ik de verkoop ingegaan. Die combinatie van ontroerend goed en met mensen werken sprak me meteen aan. Mensen worden heel gelukkig als we een nieuw bedrijfspand of huis voor ze vinden. En of het nu gaat om de aankoop van een bedrijfspand van 4000 m2 of dat er iemand vastloopt met een aanbouw waarvoor ik de gemeente moet bellen: ik vind het allebei even leuk. Daardoor doe ik het na veertig jaar ook nog steeds elke dag vol enthousiasme. Mooi om te zien dat Wouter net zo enthousiast is.” Hoe is jullie samenwerking tot standgekomen? Wouter: “Doordat onze hele familie in het vastgoed zit, ben ik ermee opgegroeid. Toch was het nooit mijn eerste plan. Ik heb Vrijetijdsmanagement gestudeerd, en ben de verkoop ingegaan. Eerst een paar jaar printers, daarna een jaar of tien elektrische bagagekarretjes die o.a. op Schiphol rijden. Met mensen werken, lag me altijd al. Na die periode wilde ik graag voor mezelf beginnen. Mijn vader deed de aankoop en aanhuur van bedrijfspanden er altijd bij, en zag hier mogelijkheden voor mij. Vorig jaar ben ik begonnen. Het leuke van werken met Mkb’ers, is dat vastgoed onderdeel van hun strategie is. In de huidige markt is het alleen moeilijk om iets te vinden, en daarbij komen wij goed van pas. Ik ben dan ook de hele dag op zoek naar vastgoed. Niet alleen online, maar ook door in gesprek te gaan met andere makelaars, vastgoedeigenaren en letterlijk op de fiets en in de auto te stappen op zoek naar die perfect geschikte locatie. Daar hebben die ondernemers geen tijd voor, die zijn druk met het runnen van hun bedrijf.” Hoebevalt jullie samenwerking? Wouter: “Heel goed. We zijn allebei redelijk nuchter en vinden het belangrijk om plezier in ons werk te hebben. We zijn een soort mentor en leerling: als ik even vastloop, helpt Johan me weer verder. Sowieso komt zijn gouden netwerk en kennis altijd van pas. Verder word ik ook vrijgelaten en krijg ik de ruimte om mezelf te ontwikkelen.” Johan: “Het leuke is dat ik dit onderdeel altijd met plezier erbij heb gedaan, maar er het liefst meer tijd in wilde steken. Dat Wouter dit nu kan oppakken, is ontzettend fijn, en ik help hem daar graag bij. Al moest ik in het begin wel even wennen na al die jaren alleen op kantoor te hebben gezeten. Aan het einde van de dag was ik doodmoe; de hele dag iemand tegenover je die allerlei vragen stelt, haha!” Leer jeook iets vanWouter? Johan: “Wat wij doen is eigenlijk heel basic: relaties bouwen en een deal maken, wat dat betreft zit in ons werk niet veel vernieuwing, behalve in de techniek. En daar is Wouter heel goed in: hij bouwt websites, ik moet daar niet aan denken. Hij heeft daar echt kijk op en haalt online leads binnen die ik niet binnen had gehaald. In het begin dacht ik nog het zal wel meevallen, maar nee: ze komen echt via internet binnen.” Wouter: “We hebben inmiddels twee websites: ik heb die van mij net gebouwd, en ben die van Johan aan het opfrissen. Via die weg en via Google Ads krijgen we klanten binnen. Ik heb daar meer ervaring mee, en vind het ook leuk om daarmee bezig te zijn.” Johan: “Wouter heeft ook een beter zintuig voor het gevoel van de klant, dat heeft hij van zijn moeder. We waren laatst bij een oudere mevrouw, en ik stuurde tijdens ons gesprek aan op het proces. Later in de auto legde Wouter uit dat die mevrouw heel ergens anders zat met haar gevoel. Toen dacht ik: inderdaad, je hebt helemaal gelijk. Mooi dat we elkaar ook op die manier aanvullen.” Welkegrote verschillen zie jemet jouwbegintijd, Johan? Johan: “Het grote verschil is de beschikbaarheid van informatie en onze bereikbaarheid. Als we vroeger een kadastraal uittreksel moesten hebben, stapten we in onze auto vanuit Maassluis, reden naar Rotterdam en gingen in de rij staan bij het Kadaster. Twee uur later waren we pas weer terug. Dat kan je je nu niet meer voorstellen. Net als dat we vroeger in onze auto stapten en een dag ongestoord op weg konden. De volgende dag lag op kantoor een stapeltje van briefjes met terugbelverzoeken te wachten. En de klanten stuurden brieven, en wachten geduldig op een telefoontje of brief terug. Nuhoor ik vananderemakelaars dat ze een e-mail binnenkrijgen en binnen een uur gebeld worden of ze even kunnen reageren. Verder is de handel gewoon hetzelfde gebleven: we brengen nog steeds partijen bij elkaar. Al zijn de financiële constructies wat ingewikkelder en de belangen groter. Maar in de kern van ons werk verandert niks; de deal maken is in principe altijd hetzelfde. Daarbij gaan we eerder voor de relatie dan voor de deal. Ik heb zelf nooit de behoefte gehad om rijk te worden, de relatie is het belangrijkste wat er is.” Is er ietswaar jemetweemoed aan terugdenkt? Johan: “Ik vind echt niet dat het vroeger beter was. Het enige waar ik naar terugverlang is minder bereikbaar zijn. Onbewust doe ik er toch aan mee door bijvoorbeeld voor het slapengaan toch nog even mijn mail te checken.” Waar kijken jullie tot slot naar uit? Johan: “Ik ben nu 65 en dacht altijd dat ik tot mijn zeventigste zou werken. Maar de samenwerking met Wouter bevalt zo goed, dat het me leuk lijkt om nog een jaar of tien door te gaan, waarin ik de laatste jaren voor hem kan blijven werken. Ik geloof ook dat er altijd vraag naar ons als adviseurs V B O M A K E L A A R . N L JUL I /AUGUS TUS 202 2 16 VASTGOED ADV I SEUR | U I T D E V E R E N I G I N G ‘Wou onli bin and
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=